Duizende vragen rijzen in je op, en steeds kom je tot dezelfde vraag: Waarom?
Zo veel leed en pijn in even zoveel harten.
Ik heb er gewoon geen woorden voor , iedereen is teneergeslagen, zwaar onder de indruk. Hoe kan je ook anders?
Bij deze wil ik iedereen die er op één of andere manier bij betrokken is van kortbij, heel veel sterkte toe wensen en hopen dat ze de kracht vinden om verder te gaan. Het is emens zwaar om dit te dragen. Graag wil ik mijn steun betuigen aan alle die getroffen zijn met dit zwaar verdriet.
"Achter elke traan , schuilt een glimlach van herinnering."
(Ik weet niet van wie deze tekst is, maar ik vind hem geweldig mooi.)
3 opmerkingen:
Terwijl ik dit aan het schrijven ben is het hier op het nieuws op tv. Ontzettend verdrietig!!! liefs, Nicole
Zoiets laat niemand onberoerd! Soms is het leven gewoon niet eerlijk...
Liefs
Christine
Ik sluit mij hier bij aan.
Niets is er erger dan je kind verliezen.
Ik ben er erg verdrietig om omdat ik zelf in 1992 mijn middelste zoon door een ongeval verloren ben.
Het went nooit,het blijft altijd door je hoofd spoken.
Gr Ria
Een reactie posten